نه راه رفت و نه برگشت؛
بی سرنوشتی اضافه تر از 200 خبرنگار افغان در اسلام آباد
اضافه تر از 200 خبرنگار افغان با خانوادههای شان در اسلام آباد پاکستان در بی سرنوشتی بسر می برند.
آنان به دنبال سقوط افغانستان به دست گروه طالبان به اسلام آباد پاکستان رفتند تا از آنجا به مکانی امن منتقل شوند.
شکریه صدیقی، فعال رسانه ای و از خبرنگاران افغانستان در صحبت با مونیخ ژورنال گفته یک سال است که افغانستان را به دلیل تهدیدات بلند امنیتی رها کرده است.
او می گوید با تاسف خبرنگارانی که در این جا حضور دارند، در شرایط دشواری زندگی می کنند و از خدمات رهایشی نیز محروم اند.
او گفت: “اضافه تر از 200 خبرنگار را می شناسم که در داخل اسلام آباد در بی سرنوشتی بسر می برند و معلوم نیست چه وقت از پاکستان تخلیه می شوند.” بر اساس گفته های او تعداد زیادی کار خبرنگاری نکرده اند و حتی هیچ مدرکی که ثابت کند خبرنگار هستند در دست ندارند و بسیاری هم بدون مدرک به اروپا رسیده اند. او از کشورهای حمایت کنندۀ خبرنگاران خواسته که در مورد شان تصمیم فوری بگیرند.
در همین حال اجمل عُمری، از دیگر خبرنگاران حاضر در اسلام آباد می گوید که حدودآ یک سال است در اسلام آباد پاکستان بی سرنوشت است.
او گفته که مشکلات اقتصادی، صحی، آموزشی و حتی روانی شامل حال خبرنگاران حاضر در اسلام آباد می باشد.
بنا بر گفته های او کودکان نیز از حق آموزش در اسلام آباد محروم بوده و به آنان اجازه رفتن به مکتب به دلیل قوانین آن کشور داده نمی شود.
آقای عمری افزوده که از سال 2010 بصورت قراردادی با دفتر GIZ آلمان نیز همکاری داشته و با وجود تلاش های فراوان موفق به دریافت پاسخی مثبت از سوی آن دفتر نشده است.
او خواستار توجه به وضعیت خبرنگاران در اسلام آباد شده است.
اتحادیهها و نهادهای حامی خبرنگاران و رسانه ها در چندین مورد تا بحال گفته اند که انتقال و پروسۀ تخلیه ممکن سال ها طول بکشد.
در جریان هر هفته پروزها از اسلام آباد به کشورهای اروپایی و امریکایی انجام می شود اما هنوز هم تعداد زیادی در پاکستان گیر ماندهاند.
در این میان بسیاری هم با اسناد نامعتبر و حتی بدون اسناد در انتظار روزنهای برای خروج به انتظار نشسته اند.
کسانی که نه راه رفت و نه راه برگشت دارند.
گزارش: شفیع امینی
